زبان آتش

فریدون مشیری
خواننده : محمدرضا شجریان

تفنگت را زمین بگذار
Lay down your arms!

که من بیزارم از دیدار این خونبارِ ناهنجار
I cringe at seeing this ugly, ruinous tool.
تفنگِ دست تو یعنی زبان آتش و آهن
The gun in your hand speaks the language of fire and lead.
من اما پیش این اهریمنی ابزار بنیان کن
Faced with this demonic, destructive weapon,

ندارم جز زبانِ دل -دلی لبریزِ مهر تو-
I have nothing, but a heart filled with love for you
تو ای با دوستی دشمن.

You! Who art the enemy of friendship
زبان آتش و آهن
The language of fire and lead
زبان خشم و خونریزی ست
Is the language of anger and bloodshed,

زبان قهر چنگیزی ست
It is the language of the tyrant's wrath,
بیا، بنشین، بگو، بشنو سخن، شاید
Come, sit, talk, listen,
فروغ آدمیت راه در قلب تو بگشاید.
The light of humanity may penetrate your heart.
برادر! گر که می خوانی مرا، بنشین برادروار

Brother! If you are addressing me, sit down like a brother,



تفنگت را زمین بگذار
تفنگت را زمین بگذار تا از جسم تو
این دیو انسان کش برون آید.
تو از آیین انسانی چه می‌دانی؟
اگر جان را خدا داده ست
چرا باید تو بستانی؟
چرا باید که با یک لحظه غفلت، این برادر را
به خاک و خون بغلطانی؟
گرفتم در همه احوال حق گویی و حق جویی
و حق با توست
ولی حق را -برادر جان-
به زور این زبان نافهم آتش‌بار
نباید جست...
اگر این بار شد وجدان خواب آلوده‌ات بیدار
تفنگت را زمین بگذار...





Lay down your arms.