ققنوس

ققنوس

۱۳۸۸ آبان ۱۰, یکشنبه

رنگ سبز:نماددموکراسی خواهی،حقوق بشرخواهی و آزادیخواهی مردم ایران،نه رنگ حزب وگروه خاص


(نوشته شده در 10/4/88)
رنگ سبزنمادمبارزات دموکراسی خواهانه مردم ایران است.رنگی که ابتدانمادکمپین انتخاباتی مهندس موسوی بود.دلیل انتخاب یک رنگ ودراینجاسبزبرای کمپین یک کاندیداچه بود؟
محمدرضاجلایی پور،جوان نخبه ایرانی عضوکمپین موج سوم که درابتدابرای دعوت ازخاتمی فعال بودوسپس از کاندیداتوری مهندس موسوی حمایت کردپیشنهاددهنده این ایده بود.
دربررسی دلیل انتخاب چندجنبه رامی توان درنظرگرفت. رنگ سبزبرای ایرانیان ازهربعدونظررنگ مقدس ومورد توجهی است.هم ملی وهم مذهبی.ازدیدگاه مذهبی رنگ سبز نشانه سیادت است وبه خاندان پیامبراسلام وشخص ایشان برمی گرددکه خوداو هم درمورداین رنگ سخنانی داشته اند.رنگ سبزرنگ آرامش است.نشانه صلح ودوستی وحتی در دین زرتشت هم بعنوان رنگ مقدس وآرامش مطرح است و جنبه ملی دارد.درعلم پزشکی ودراتاق عمل هم از لباسهایی به رنگ سبزاستفاده می شود.چراکه برای بیماران ازنظرروحی آرامش بخش است.درجامعه امروزی هم رنگ سبزرنگ سال است وبعنوان مدمورداستفاده مردم به خصوص جوانان است وگستردگی دارد.انتخاب رنگ سبزونه رنگ دیگربرای کمپین ازنظر دیگرهم دارای تحلیل وتفکر ویژه ای پشت خوداست که بایدحتماًموردتوجه قرارگیرد. خصوصابرای تنویرافکارمخالفان وناآگاهان.
یکی ازمحدودیتهای ویژه ای که خصوصادرمورداحزاب اصلاح طلب وکاندیداهای رقیب رئیس جمهور نهم وجودداشت،محدودیت رسانه وعدم دسترسی آنان به رسانه های دیداری و شنیداری بودکه ارتباط بامردم ورساندن پیام به آنان رابامشکلات عدیده روبرومی کرد.
درایران رسانه عام مستقل وجود ندارد.رسانه های ملی درحقیقت رسانه هایی دولتی هستند.ازصداوسیماگرفته تا روزنامه های دولتی.کاندیداهای رقیب دولت ازهیچ رسانه وروزنامه باگستره وسیع برای ارتباط با مردم و تشویق آنهابه رای دادن برخوردارنبودند.درموردمهندس موسوی این مسأله سطح وسیعتری راهم دربرمی گرفت وآن غیبت20ساله ایشان ازمحیط عمومی وعدم آشنایی جوانان باایشان بود.اولین شعارشان((هرشهروندیک ستاد))بود. سپس هرشهروند یک رسانه هم مطرح شد.دراینجابودکه نقش رنگ بسیاربارزترمی شود.یعنی یک رنگ به تنهایی،معرف یک فردویک طرزتفکروبینش شدوبه دلیل استقبال گسترده درجامعه موج سبز نام گرفت وخودبه تنهایی یک رسانه شددرسطح رسانه های عمومی.شایدبخشی ازاستقبال هم احساسی بوداماآنچه مسلم است پذیرش واقعیت رنگ سبزنشانه مهندس موسوی بود.حتی رسانه های دولتی به هرنوعی باآن مخالفت می کردند.عدم استفاده ازرنگ سبز توسط مجریان وبرنامه سازان صداو سیمابه هرشکل ودرهر جایی.استفاده ازالفاظی همانندلجن ورنگ لجنی ازسوی رسانه های نوشتاری اقتدارگرایان وموارددیگر.یک مسأله جالب وچیزی که ازسوی حامیان مهندس موسوی به فال نیک گرفته شدقرعه رنگ سبزبرای ایشان درقرعه کشی تبلیغات صداوسیمابود.
پس نقش رنگ سبزدرایام تبلیغات به خوبی اهداف مورد نظرکمپین مهندس موسوی رابرآورده کرد.نقش رنگ سبز بعدازبرگزاری انتخابات باقبل ازآن فرق کرد.اگرسبز قبل ازانتخابات معرف ومشخصه یک نامزدورنگ یک کمپین وپویش بود،بعدازانتخابات به نمادوسمبل یک جنبش عظیم اجتماعی دموکراسی وآزادی وحقوق بشرخواهانه وحق طلبانه صلح آمیزودورازخشونت وکاملامدنی تبدیل شد. قبل ازاین ودرهراعتراضی یاهیچ نمادی استفاده نمی شدو یاهرگروهی ازنمادی خاص استفاده می کرد.یکی باپرچم جمهوری اسلامی،یکی باپرچم شیروخورشیدودیگری باپرچم بدون آرم.یکی ازموارداختلافی اپوزیسیون همین مساله بود.رنگ سبزپرچم نیست که گروهی باپرچم ایران جلوی آن بایستند.دردوره تبلیغات کمپین احمدی نژاد ازپرچم جمهوری اسلامی استفاده می کردواینگونه القامی کردکه طرفداران مهندس موسوی باجمهوری اسلامی مشکل دارند.همان موقع هم یکی ازشعارهای معترضان پس گرفتن پرچم ایران بود.بعدازانتخابات هم گروههای معلوم الحال بازهم با استفاده ازپرچم شیروخورشیدوملی ایران سعی درخارج کردن جنبش خواسته یاناخواسته ازمسیراصلی بودند.همان کاری که سی سال بادامن زدن به مسائل کوچک وساختن اختلافات بزرگ ازآنهاوفراموشی مساله اصلی کردند.جنبش کنونی مردم جنبش انقلابی نیست چراکه به عواقب ویران کننده آن دردگرگونی ساختارهاوبنیانهای جامعه وحکومت وعقب بردن کشورآگاهند.جنبش کنونی جنبشی است اصلاحی که بامطرح کردن یک خواسته مشخص به شکل کاملاً مدنی و ضدخشونت آغازشدواکنون دامنه خواسته های اصلاحی خود راگسترش داده است.این جنبش به دلیل همان خواسته اولیه که همانابازپس گیری رای وبه شمارآوردن نظرووجودش بود باهمان نماد انتخاباتی وارد گود شدواکنون باخواسته های بیشتراماباهمان نمادمبارزه خودراادامه می دهد.این نمادچنان فراگیرشده که نه تنهادرداخل کشوردیگرهمه می داننداستفاده کنندگان این نمادچه می خواهندبلکه در سطح بین المللی به عنوان نماد دموکراسی خواهی ایرانیان تبدیل شده است.درایتالیاشهرداری یک شهراز آن استفاده می کند.درجایی دیگردرنمایش مدازآن استفاده می شودوجایی دیگرجشنواره ای راتسخیرمی کندونمونه های دیگر.امامخالفان آن غیرازکودتاچیان،همان کسانی هستندکه پیش ازآنکه حرفی برای گفتن داشته باشند ضعیف النفسانی هستندکه ازعدم توجه قرارگرفتن می ترسند. همان کسانی هستندکه سی سال بااختلافات کوچک اپوزیسیون ایران راازبین بردندوحال چون خودنمی توانندنمی خواهندکسی دیگرموفق شود.ولی این رستاخیز مردم ایران است که تارسیدن به هدفش هرچقدرکه زمان ببرد پای آن ایستاده اندورنگ سبزهم نمادآنان خواهد بود.
به امید پیروزی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر