سی سال ازبزرگترین حماقت تاریخ معاصرایران گذشت.سی سال پرفرازونشیب که هنوزازاثرات آن رویداد بزرگ متاثراست.اماامسال باهمه سالهای گذشته متفاوت است.وجنبش سبزدموکراسی خواهی مردم ایران همه چیزراتحت الشعاع خودقرارداده واساس راهپیمایی سیزده آبان امسال رانه تجلیل که تقبیح حرکت سی سال پیش مقررکرده است.درمورداین اقدام اشتباه تاریخی بسیارگفته اندوشنیده ایم،چه خودمجریان ودست اندرکاران ومشوقان آن وچه کسانی که برشانه های آنان ایستادندوبالارفتندوبادستاویزقراردادن این اقدام تبلیغ دشمنی و نفرت کردندوصاحب دولت وقدرت شدند.امامن می خواهم اززاویه دیگری به این واقعه بپردازم.
بیایید خود راجای یکی ازآن جوانان دانشجویان پرشورخط امامی باسن بین 20تاحداکثر25سال بگذاریم.جای عباس عبدی،محسن میردامادی،ابراهیم اصغرزاده،محسن امین زاده،حبیب اله بیطرف،معصومه ابتکارویاکس دیگر.(البته اگرکسی دوست داشت می تواندخودراجای عزت اله ضرغامی وحتی محموداحمدی نژادباتمام سختیش قراردهد.)
جوانانی که ازدل یک انقلاب بزرگ بیرون آمده اند.باگرایشات مذهبی بسیارزیادوتندوبعضامتمایل به چپ مذهبی وضدامپریالیستی والبته فدایی ومقلدبی چون وچرای آیت اله خمینی که بانی تمام مشکلات وگرفتاریهای کشوروبه قولی جنایتهاوظلمهااعمال شده واثرات باقیمانده آن راشخص محمدرضاشاه پهلوی وحامیانش می دانستند.وچیزی جز استرداد ومحاکمه اونمی توانست دیگ جوشان عصبانیت وناراحتی آنان راازقلیان بیندازد.
ازطرفی آمریکارابزرگترین بزرگترین حامی وپشتیبان شاه مخلوع پنداشته واعتقادشان براین بودکه بعداز پیروزی انقلاب اسلامی بااینکه درظاهرآن راپذیرفته وبه رسمیت شناخته،امادرباطن مخالف آن است وبه هرشکلی به دنبال تضعیف آن است.درکشورهم امورمملکت دست دولت موقتی است که ازنظرآنهاباآمریکا مماشات می کندواستقلال به آن شکلی که هدف انقلاب بود،حاصل نشد.دولت اقدامات انقلابی که درراستای تصفیه عوامل وابسته بایدانجام دهد نمی دهد.درسیاست خارجه هم توقع برخورد سخت بادول خارجی بخصوص با آمریکا خواسته آنان بود.ملاقات رییس دولت موقت بامشاورامنیت ملی آمریکا هم بهانه ای دیگرازدیدآنهاشد.
حالاخودراجای یکی ازآنان ودرمیان جمعشان تصورکنیم؛باخصوصیات واحساسات خاص آنهاوجوحاکم بر جامعه درآن زمان.جایی که شورواحساس خاص جوانی آن هم ازنوع مذهبی-انقلابی ازهرمنطق ودلیل سیاسی ودیپلماتیک پیشی می گیرد.
حال جلسه بررسی موضوع رادرنظربگیرید.من خودم دردوران دانشجویی درچنین جلساتی بودم.جلساتی که کافی است درآن یک انسان خوش سخن وخوش صحبت وشوراننده حضورداشته باشدوبتواندجوجلسه به سمت دلخواه خودوجمع حامیش ببردوکل جمع راباخود هم نظرنماید.باشناختی که مااکنون ازافرادحاضردرآن جمع دانشجویان پیروخط امام داریم،مطمئناتعداد چنین کسانی باقدرت بیان وتحلیل بالابینشان بسیاربوده که براحتی می توانستندجمع رادرموردهرموضوعی به وحدت رای ونظربرسانند.
جلسه آغازمی شود.ماهم درآن حاضریم.هرکسی به نوبت وازدیدخودازمخالفتهاوسنگ اندازیهاودخالتهای کشورهای خارجی بخصوص ابرقدرتهای شرق وغرب ونفوذشان درارگانهاونهادهای دولتی وغیردولتی وعدم استقلال واقعی کشوربه دلیل حضورعواملشان سخن می راند.یکی دراین میان ازخصومت کشورکمونیستی وضدخدای اتحادجماهیرشوروی می گویدودرمقابل چندنفرازتحرکات مداخله جویانه امپریالیسم آمریکا.دراین میان خبرپذیرش شاه مخلوع وبیمارتوسط حکومت آمریکا،مخالفتهاباآن کشوررابیشترمی کند.نجوایی ازمیان جمع بلندمی شود:بایداقدامی فوری کردتاضمن نشان دادن آشکارمخالفت بااقدامات ودخالتهای امپریالیسم آمریکا ،سردمداران حکومتشان راواداربه استرداد محمد رضاشاه نماییم.چند نفر پیشنهادهایی دادند.ناگهان پیشنهاد غافلگیرکننده ای مطرح می شود.
«به سفارت آمریکا حمله کرده وآنجارااشغال کنیم وحاضران درآن راگروگان بگیریم.»
پچ پچ درمیان جمع بالا می گیرد.صداهای موافق ومخالف بلند می شود.تعداداندکی بطورکلی باچنین اقدامی مخالفند.گروهی باحمله به سفارت آمریکامخالفند ومی گوینداول بایدسفارت شوروی رابگیریم.تعدادموافقان بیشتراست.دراین میان فردی بحث مصونیت دیپلماتهاوکارکنان سفارتخانه هاراطبق کنوانسیون های بین المللی پیش می کشدکه ایران هم جزوامضاکنندگان آن است.فرددیگری درجواب می گویدهدف مانشان دادن مخالفتمان بااقدامات آمریکاست ونمی خواهیم زیادشدت عمل نشان دهیم.24ساعت هم آنجارادراختیارداشته باشیم کافی است.خبرآن به همه جاوازجمله آمریکامی رسدوآنهامی فهمنداوضاع باگذشته متفاوت است.بعدازآن هم دولت وحکومت طبق وظیفه اش دربرابردربرابرکنوانسیون ماراازسفارت بیرون می کند،بدون اینکه آسیبی به کسی برسد.حداکثر24ساعت مامی توانیم آنجارادراشغال خودداشته باشیم.گروهی ازمیان جمع مامورشده وبا آیت اله موسوی خویینی ها بعنوان یکی ازروحانیان نزدیک به امام مشورت می کنند.ایشان هم بااین پیشنهاددانشجویان موافقت کرده ورابط آنان باامام می شوند.
رای گیری انجام می شود وپیشنهاد حمله به سفارت آمریکا واشغال آن مورد پذیرش اکثریت قرار می گیرد. درادامه جلسه تاریخ ونحوه انجام این کارمشخص می شود.درروزموعوددانشجویان پیروخط امام ابتداباانجام راهپیمایی به سمت سفارت وایرادشعاراعتراض خودرابه اقدامات آمریکاوپذیرش شاه توسط آن کشورنشان دادندودرادامه هم تعدادی ازدانشجویان ازدیوارسفارت بالارفته وآنجارااشغال می کنند.وباقی ماجراکه دیگر همه می دانندواشغالی که پیش بینی حداکثریک روزه برای آن می شد444روزبه طول انجامیدواین همه هزینه پیداوپنهان برای کشوربه دنبال داشت.
اگرمن وشماجای آن دانشجویان بودیم ودرآن دوره ودرآن جمع حضورداشتیم چه می کردیم؟!
درآن فضای دانشجویی وجوانی وغلبه شورواحساس آن هم ازنوع انقلابی،ماچه واکنشی انجام می دادیم؟!
آیااکنون مابایدفقط آن دانشجویان وجوانان رامقصردانسته وملامت کنیم؟به نظرمن خیر!
بااینکه به شخصه امروزاین اقدام رابسیاراشتباه وبدوپرهزینه برای کشوروایرانیان می دانم،امااگرآن روزمن هم درآن جمع بودم،باآنجووفضا،احتمال زیادباآن موافقت می کردم.
به نظرمن ملامت وسرزنش ازآن حاکمان ورهبران وراهنمایان آن زمان است.افرادی که با اینکه ازتصمیم دانشجویان اطلاع داشتند،درابتداجلوی آنهارا نگرفته حتی تشویقشان هم کردند.یاافرادی که پس ازاشغال نه تنها برخوردنکرده بلکه انقلاب دومش خواندندوعملاازادامه آن حمایت کردند.یاکسانی که درصددفرصتی بودندتا دولت موقت مهندس بازرگان راکه مانعی درمقابل مطامع انحصارطلبانه خودمی دیدند،سرنگون کنندوبااشغال سفارت ودستاویزقراردادن مدارک داخل سفارت به هدفشان رسیدند.کسانی که ازاحساسات پاک ونیت خالصانه یک سری جوان برای حذف افرادکاردان ورقبای سیاسی خودبهره بردند.
امیدوارم بالاخره روزی پس ازاستقراردموکراسی وحاکمیت دولت مردمی واقعی وقوه قضاییه مستقل وقدرتمند این خائنان به ملت وکشوروخائنان پس ازآنهاتاامروز،درپیشگاه تاریخ ومردم ایران محاکمه شده وپاسخگوی این خیانت واقدامات بعدیشان باشند.خیانتی که کمترین هزینه آن تحریم30ساله وقطع رابطه بابزرگترین وقدرتمندترین کشوردنیابود.
به امیدآن روز.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر